۱ – ميزان ارزش انسان‏ها (ارزش تخصّص و تجربه) (اخلاقى، معنوى)
نهج البلاغه حكمت ۸۱
وَ قَالَ ع‏ قِيمَةُ كُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ‏
و درود خدا بر او، فرمود: ارزش هر كس به مقدار دانايى و تخصّص اوست

۲ – ارزش‏هاى والاى انسانى‏ ، نهج البلاغه حكمت ۸۲
وَ قَالَ ع‏ أُوصِيكُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَكَانَتْ لِذَلِكَ أَهْلًا لَا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلَّا رَبَّهُ وَ لَا يَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْ‏ءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ وَ لَا [خَيْرَ] فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَه‏
(اخلاقى) و درود خدا بر او، فرمود: شما را به پنج چيز سفارش مى‏كنم كه اگر براى آنها شتران را پر شتاب برانيد و رنج سفر را تحمّل كنيد سزاوار است (۷۵۱۶۱- ۷۵۱۴۹): كسى از شما جز به پروردگار خود اميدوار نباشد، و جز از گناه خود نترسد، و اگر از يكى سؤال كردند و نمى‏داند، شرم نكند و بگويد نمى‏دانم، و كسى در آموختن آنچه نمى‏داند شرم نكند (۷۵۱۹۶- ۷۵۱۶۲)، و بر شما باد به شكيبايى، كه شكيبايى، ايمان را چون سر است بر بدن و ايمان بدون شكيبايى چونان بدن بى‏سر، ارزشى ندارد (۷۵۲۲۱- ۷۵۱۹۷).